Tjaffer ervaring van Edwin van Veller |
|
Ik ben sinds juli 2002 in het bezit van een 1,1i Pick-up versie uit 1995. De kleur is oorspronkelijk groen maar deze is door UV straling verkleurd naar blauw. De laadbak is afgeschermd door een eigengemaakte houten klep. De Tjaffer is geheel aangepast naar mijn wensen. Zo zijn er kuipstoelen uit een Saxo VTR geplaatst, op de vloer andere matten gelegd en is er een carcit gemonteerd. In de grote laadbak zit nu een lampje en is er een betere afdichting van het dak. De grille is voorzien van een beschermend gaas. |
|
Het rijden in Tjaffer brengt de tijd van mijn AX GT weer terug, deze had trouwens dezelfde velgen. Het rijden zonder dak heeft mijn sterke voorkeur, zodra het niet regent liggen de dakpanelen al in de bak. Is het erg mooi weer dan komt de ratel tevoorschijn en liggen binnen 5 minuten ook de deuren achterin. |
 |
Echt grote nadelen van de Tjaffer ben ik nog niet tegengekomen. Die regendruppels, die zich door de afdichting wurmen en tijdens de eerste bocht naar beneden druppelen, vallen best wel mee als je weet dat het kan gebeuren. De hoge dorpel is geen enkel probleem als je de juiste in-/uitstap mehode hebt gevonden en het rijwind lawaai boven de 110 km is best te overstemmen door de radio. |
|
De voordelen weet ik inmiddels wel. Je rijdt in een unieke auto en hebt aldoor aanspraak van belangstellenden. Het rijden zonder dak geeft een MEGA gevoel van vrijheid en als de deuren ook nog zijn gedemonteerd is het helemaal het einde. Het hebben van veel laadruimte is erg handig want de deuren en de dakpanelen neem je gewoon mee zodat een regenbui geen bedreiging meer is. |
|
Edwin |
|
Tjaffer ervaring van Lex en Annemieke de Frel |
|
Bijna een jaar geleden konden we een tweedehands Tjaffer Pick-up kopen. Dit was een wens die we al hadden zolang we deze wagen in Nederland te verkrijgen was. Of dit nu kwam door de het tomeloos enthousiaste verhaal van Jaap & Hansje van den Broek of de vormgeving van het autootje, weten we eigenlijk niet meer. Wij rijden ook nog in een Méhari, dus we wisten hoe het is om in een semi-open auto te rijden. De Tjaffer is echter niet te vergelijken met een Méhari, de MEGA is 'meer auto'. Op de snelweg gaat hij zeer goed mee, de 1124cc-motor is sterk genoeg om 'm zelfs behoorlijk snel te maken (150 km/u is natuurlijk niet helemaal verantwoord, maar het lukt prima). De auto nodigt wél uit tot snel rijden op binnenwegen, hij gedraagt zich meer als een skelter dan als een Citroën. De lage zit draagt hier natuurlijk ook toe bij. Als je in een Tjaffer rijdt, heb je erg veel bekijks en spontane & positieve reakties van mensen. Ritsen gaat een stuk beter met de Tjaffer dan met de dagelijkse XM; misschien is het wel de auto om het file-probleem op te lossen..... |
 |
De houderschapsbelasting is ook leuk, 25 euro per kwartaal. Het brandstofverbruik is ook netjes, 1 op 14 haalt hij makkelijk en dan kun je je voet goed op het gaspedaal laten leunen. Open rijden is ook altijd prettig en het voordeel van de Pick-up-versie is dat je geen wind in je nek krijgt. |
|
Maar alleen voordelen zijn er natuurlijk niet. Het instappen is een probleem voor mensen met een aanzienlijke lengte (Lex meet 1m92). Je krijgt je rechterbeen niet makkelijk onder het stuur door. Ook de combinatie van muziek luisteren boven de 100 km/u rijden is een onmogelijke bezigheid, de auto is behoorlijk lawaaiig. Als zogenaamde kraakjes & piepjes je irriteren heb je een probleem, aangezien de dakpanelen lijden aan dit probleem en: invetten helpt niets. Het is een leuke vakantie-/korte-afstanden-/hobby-auto , waar we nog geen moment spijt van hebben gehad. Als iemand een keer 'n paar euro's over heeft, is het zeker de moeite waard eens aan een Tjaffer te denken. |
|
Lex en Annemieke |
|